Nederlandse Toeristen Overspoelen en Bezetten Stranden op Curacao

Volgens onlangs vrijgegeven cijfers van het CTB komt meer dan de helft van alle toeristenb overnachtigingen op Curacao voor rekening van een bezoeker uit Nederland.

Ondanks dit bijzonder aanzienlijk belang blijft de staatskas leeg, en zal de belasting dienst andere maatregelen moeten treffen met betrekking tot dit tegenstrijdige fenomeen.

Dit jaar kondigde de PAR dictatuur nog meer eenzijdige maatregelen aan, wat de gemeenschap verder naar de rand van de afgrond zal leiden. Het bekende verhaal zonder moraal.

Alles bij elkaar zijn bezoekers uit het Koninkrijk verantwoordelijk voor ruim 53% van alle overnachtigingen. De publieke stranden van Curacao worden overspoeld met toeristen en laten op deze wijze weinig ruimte over voor de lokale bewoners.

De meeste stranden op Curacao vallen onder het beheer van hotels en resorts, waarbij toegang alleen nog mogelijk blijkt na betaling. De andere stranden werden in strijd met algemeen publiekrecht maar aan het CTB overhandigd.

Reeds eerder streek het CTB met goedkeuring van dictatoriale Cft nog alle “Roomtax” op. Hierdoor stegen de armoede en werkeloosheid evenredig met de groei van de toeristen industrie.

Deze negen aangewezen stranden zullen nu geexploiteerd gaan worden door CTB ondernemers die tegen betaling de verdere openbare toegang tot de zee onmogelijk zullen gaan maken. Deze ondernemers zullen tegen een vergoeding de stranden zelf gaan indelen, met als gevolg dat de stranden inhoudelijk niet meer openbaar blijven.

De Amerikaanse toeristen, gezamelijk goed voor 30.000 overnachtigingen verblijven meestal in hun hotel en zijn goed voor 10% van de algemene kamerbezetting. De Colombianen zijn goed voor 5% van de totale bezoekers op Curacao.

Evenals de cruiseschepen zorgen de toeristen voor veel afval, wat in de mondi en de zee gedumpt wordt. Curacao beschikt niet over een afvalverwerkings installatie.Daardoor blijft de carbon footprint van de toerist explosief stijgen, zonder dat daar wat zinnigs voor tegenover wordt gesteld.

De koralen en stranden zorgen voor veel toerisme wat eilandgebied per saldo niet ten goede komt. De lokale bewoners worden verplicht om afvalbelasting aan Selikor te betalen, maar de grootste (bezoekende) vervuilers van Curacao hoeven dit (nog) niet.

Het heffen van een simpele carbon footprint belasting kan dit probleem tegemoet komen en grotendeels oplossen, zodat de vervuiler evenredig betaald.

Als het publieke belasting geld wordt gebruikt om de toeristishe infrastructuur op te bouwen, dan behoort de burger daar dividend over te ontvangen, zoals dat bij het Alaska experiment het geval is.

Rutger Bregman / Crickey Conservation Society 2018.